مقاله

برنامه‌ریزی و تحلیلگری مالی (FP&A) به کمک داده‌ها به ایجاد ارزش استراتژیک می‌پردازد و به سازمان‌ها در ادامه حیات و رشد در دنیای پیچیده و نامطمئن کمک می‌کند. این فرآیند به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که در مواجهه با شرایط دشوار و عدم قطعیت‌ها، به فعالیت‌های خود ادامه دهند.

چگونه چشم‌انداز FP&A تغییر کرده است؟ و آخرین روندهای  FP&A که می‌تواند به سازمان‌ها در کسب مزیت رقابتی در سال ۲۰۲۴ کمک کند، چیست؟

1. هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (AI and Machine Learning) طبق گزارشی از نظرسنجی گارتنر که در ماه مه ۲۰۲۳ انجام شد، ۳۹ درصد از سازمان‌ها در حال حاضر از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی بهره‌برداری می‌کنند و ۲۹ درصد دیگر نیز در حال برنامه‌ریزی برای استفاده از این تکنولوژی‌ها هستند. این ابزارها با تجزیه و تحلیل حجم عظیمی از داده‌ها، قادر به شناسایی الگوها، پیش‌بینی روندها، و انجام برنامه‌ریزی برای سناریوهای مختلف هستند. اگرچه ممکن است مقاومتی در برابر این تغییرات وجود داشته باشد، اما متخصصان FP&A باید از ظهور هوش مصنوعی در امور مالی استقبال کنند چرا که این تکنولوژی‌ها به بلوغ رسیده‌اند و می‌توانند به دفتر امور مالی کمک کنند.
2. اتوماسیون فعالیت‌ها و فرآیندها استفاده از اتوماسیون به صرفه‌جویی در زمان، بهبود دقت و کاهش احتمال خطاهای انسانی منجر می‌شود و در عین حال به تیم‌ها این امکان را می‌دهد تا تمرکز خود را بر روی فعالیت‌هایی بگذارند که ارزش بیشتری ایجاد می‌کنند. این یعنی زمان کمتری صرف انجام کارهای تکراری و روزمره می‌شود و بیشتر وقت به تحلیل‌های ارزشمند و تصمیم‌گیری‌های استراتژیک اختصاص می‌یابد.
3. از اتوماسیون به سوی مالی مستقل مالی مستقل به استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند هوش مصنوعی، پردازش زبان طبیعی و یادگیری ماشین اشاره دارد که به طور مداوم داده‌ها را تجزیه و تحلیل کرده و وظایف مالی را به صورت خودکار مدیریت می‌کند. این فناوری‌ها می‌توانند با شناسایی الگوها و روندها، به تحلیل‌گران مالی کمک کنند تا از پیش‌بینی‌ها برای اتخاذ تصمیمات هوشمندانه‌تر استفاده کنند. RPA (اتوماسیون فرآیند روباتیک) می‌تواند وظایف روزمره را اتوماسیون کند و پردازش اطلاعات مالی را با دقت و سرعت بالاتری انجام دهد.
4. برنامه‌ریزی و گزارش‌دهی یکپارچه سازمانی امروز، FP&A دیگر به امور مالی محدود نمی‌شود و به دنبال یکپارچه‌سازی اطلاعات از تمام بخش‌های سازمان مانند فروش، منابع انسانی و عملیات است. این رویکرد به برنامه‌ریزی کسب و کار یکپارچه (IBP) معروف است که در آن تمامی داده‌ها و تجزیه و تحلیل‌ها برای ارائه بینش جامع از عملکرد سازمان استفاده می‌شود. این یکپارچگی می‌تواند باعث بهبود ارتباطات و همکاری بین تیم‌ها و در نتیجه تسهیل فرآیندهای تصمیم‌گیری شود.
5. منبع واحد حقیقت وقتی اطلاعات برنامه‌ریزی و گزارش‌دهی در سازمان به‌طور یکپارچه جمع‌آوری شوند و پراکندگی داده‌ها از بین برود، سازمان به یک منبع واحد حقیقت دست پیدا می‌کند. این بدین معناست که تمامی اعضای سازمان به یک داده و حقیقت واحد دسترسی دارند و این امر باعث می‌شود تا همکاری و ارتباطات میان بخش‌های مختلف سازمان بهبود یابد.
6. چابکی در مقابل تغییرات سازمان‌ها می‌توانند با انجام پیش‌بینی‌های بیشتر، مدل‌سازی سناریوهای مختلف و خودکارسازی فرآیندهای زمان‌بر، قادر به واکنش سریع‌تر به تغییرات و شرایط جدید باشند. استفاده از چرخه‌های سریع‌تر باعث ایجاد بازخورد و یادگیری سریع‌تر می‌شود و تصمیم‌گیری‌ها مبتنی بر داده‌ها را در زمان مناسب تسهیل می‌کند. به عبارت دیگر، تیم‌ها باید قادر به دسترسی به داده‌ها و اطلاعات به صورت فوری و لحظه‌ای باشند.
7. تصمیم‌گیری مطمئن یکی از اهداف اصلی سازمان‌ها این است که قادر باشند با اطمینان و سرعت تصمیمات صحیحی بگیرند. اما اطمینان تنها با دسترسی به داده‌ها حاصل نمی‌شود؛ بلکه مهم‌تر از آن، درک صحیح از مفاهیم و معانی این داده‌هاست. داده‌های یکپارچه برنامه‌ریزی به سازمان‌ها این امکان را می‌دهند تا درک بهتری از وضعیت خود داشته باشند و بر اساس تحلیل‌های دقیق‌تر، تصمیمات بهتری اتخاذ کنند.